Πριν από 54 χρόνια, γράφτηκε ένα από τα πιο απίστευτα –και αμφιλεγόμενα– κεφάλαια στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Στο ουδέτερο Βερολίνο, η Γκλάντμπαχ και η Ίντερ συγκρούστηκαν σε έναν… τρίτο αγώνα, με το τελικό 0-0 να χαρίζει στους νερατζούρι την πρόκριση.
Όμως ο λόγος που φτάσαμε ως εκεί; Ένα… μπουκάλι Coca Cola!
Το ματς-φάντασμα: Το θρυλικό 7-1 που δεν μέτρησε ποτέ
Στις 20 Οκτωβρίου 1971, η εκπληκτική Γκλάντμπαχ του Γκίντερ Νέτσερ διέλυσε την Ίντερ 7-1, σε μια ποδοσφαιρική παράσταση που ακόμη μνημονεύεται.
Η UEFA όμως το ακύρωσε, εξαιτίας της ρίψης ενός μπουκαλιού προς τον Μπονινσένια. Έτσι, το παιχνίδι… εξαφανίστηκε από την ιστορία.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια αναμέτρηση με… δικό της τίτλο. Έμεινε γνωστή ως «La partita della lattina» (σ.σ. στα ιταλικά lattina σημαίνει κουτάκι αναψυκτικού) και καθόρισε μια πρόκριση και έναν αποκλεισμό, «σβήνοντας» την πιο βαριά ευρωπαϊκή ήττα των Μιλανέζων – μια ήττα απόλυτα πραγματική, δίκαιη και καθαρή μέσα στο γήπεδο. Ήταν ο αδιανόητος διασυρμός με 7-1 από τη Γκλάντμπαχ στο πρώτο μεταξύ τους ματς για τη φάση των «16» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Αξίζει να διαβάσεις
Πριν περάσουμε στην αφήγηση των γεγονότων, αξίζει να θυμηθούμε ότι η Ίντερ της εποχής ήταν η πρωταθλήτρια Ιταλίας, διαθέτοντας μια εντυπωσιακή ομάδα. Με παίκτες όπως οι Μπορντόν κάτω από τα δοκάρια, Οριάλι, Μπούρνιτς και Φακέτι στην άμυνα, Κόρσο και Τζάιρ στο κέντρο, καθώς και Τζίο, Ματσόλα και Μπονισένια στην επίθεση, υπό την καθοδήγηση του Τζοβάνι Ινβερνίτσι, αποτελούσε ένα από τα κορυφαία σύνολα της εποχής.
Κι όμως, ούτε αυτή η σπουδαία ομάδα δεν κατάφερε να αντέξει την καταιγιστική υπεροχή μιας από τις πιο θρυλικές «παρέες» στην ιστορία του γερμανικού –και όχι μόνο– ποδοσφαίρου. Τα Πουλάρια του Χένες Βάισβαϊλερ έτρεχαν ασταμάτητα, αφηνιασμένα, χωρίς τίποτα να μπορεί να τα φρενάρει. Τουλάχιστον όχι εκείνο το βράδυ στο παλιό «Μπέκελμπεργκ», με τις ξύλινες κερκίδες να ζουν έναν αγώνα που έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Το απίθανο αυτό θέαμα είχε την τύχη να το παρακολουθεί από κοντά ο σπουδαίος πρώην τεχνικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Σερ Ματ Μπάσμπι, που μόλις λίγους μήνες πριν είχε αποχωρήσει από την ενεργό δράση. «Αυτό που είδα δεν επαναλαμβάνεται. Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσεις μια ομάδα που παίζει με τέτοιο φρενήρη ρυθμό. Είμαι ενθουσιασμένος. Αν η Γκλάντμπαχ εμφανιστεί ξανά έτσι, κανείς δεν θα μπορέσει να τη βγάλει έξω», έλεγε εκστασιασμένος ο θρυλικός Σκωτσέζος.
Αξίζει να διαβάσεις
Μόνο που όσα είδε… δεν θα μετρούσαν. Όλα θα ακυρώνονταν λόγω της lattina, ενός άδειου κουτιού coca cola που εκτόξευσε ένας μεθυσμένος Γερμανός φίλαθλος. Το παιχνίδι ήταν στο 1-1 όταν συνέβη το περιστατικό. Ο Χάινκες είχε ανοίξει το σκορ στο 7’, ο Μπονισένια είχε απαντήσει στο 19’. Λίγα δευτερόλεπτα μετά το γκολ του, ο Ιταλός επιθετικός σωριάστηκε στο χορτάρι κρατώντας το κεφάλι του. Ο Ινβερνίτσι έσπευσε στον παρατηρητή του αγώνα και του παρέδωσε το κουτάκι, την ώρα που ο Μπονισένια δεν συνέχιζε και γινόταν αλλαγή.
Ωστόσο, χρόνια αργότερα –το 2009– ο Ολλανδός διαιτητής της αναμέτρησης αποκάλυψε σε συνέντευξή του ότι ο Μπονισένια έκανε καθαρό… θέατρο. Ήταν, όπως είπε, βέβαιος γι’ αυτό, ενώ πίστευε πως υπήρξε συνεννόηση ώστε η Ίντερ να επιδιώξει την τιμωρία των Γερμανών. Μάλιστα, υποστήριξε ότι ο γιατρός των «νερατζούρι» είπε στον παίκτη να μη σηκωθεί. Αν όντως έτσι έγιναν τα πράγματα, τότε ο Ιταλός φορ πέτυχε απόλυτα τον σκοπό του.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε κανονικά και η Γκλάντμπαχ… ξέσπασε, πετυχαίνοντας ακόμη έξι γκολ απέναντι στην πρωταθλήτρια Ιταλίας. Οι Λε Φαβρ (21’, 34’), ο Χάινκες ξανά (42’), ο Νέτσερ (44’, 72’) και ο Ζίελοφ με πέναλτι (83’) υπέγραψαν μια παράσταση ποδοσφαιρικής κυριαρχίας. Μόνο που αυτή η παράσταση έμελλε να σβηστεί από τα κιτάπια.
Ο αντιπρόεδρος της Ίντερ και δικηγόρος, Πεπίνο Πρίσκο, κατέθεσε ένσταση στη FIFA και κατάφερε να κερδίσει την επανάληψη του αγώνα. Ακολούθησε το ματς στο «Τζουζέπε Μεάτσα», όπου οι Μιλανέζοι επικράτησαν με 4-2. Ο δεύτερος επαναληπτικός ορίστηκε σε ουδέτερο έδαφος, στο Βερολίνο και όχι στο «Μπέκελμπεργκ». Εκεί, ο τερματοφύλακας της Ίντερ, Ιβάνο Μπορντόν, έκανε… θαύματα: κατέβασε ρολά, απόκρουσε και πέναλτι, οδηγώντας την ομάδα του στην πρόκριση. Μια πρόκριση που την έφερε μέχρι τον τελικό του «Ντε Κάιπ», όπου όμως λύγισε με 2-0 απέναντι στον Άγιαξ.
Δεν χωρά αμφισβήτηση ότι εκείνη η Ίντερ ήταν μια πραγματικά σπουδαία ομάδα. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που παρουσίασε η Γκλάντμπαχ εκείνο το βράδυ δεν είχε προηγούμενο για γερμανικό σύνολο εκτός των συνόρων. Τα Πουλάρια του Βάισβαϊλερ ήταν εκείνα που άξιζαν να συνεχίσουν. Ένα κουτάκι –που χτύπησε ή δεν χτύπησε τον Μπονισένια– δεν θα έπρεπε να ακυρώσει ένα τέτοιο ποδοσφαιρικό υπερθέαμα. Όλοι είχαν μείνει άφωνοι από την παράσταση που έδωσε μια νεανική ομάδα, που μέχρι τότε ελάχιστοι γνώριζαν. Οι «νερατζούρι» πήραν ουσιαστικά στα χαρτιά κάτι που δεν δικαιούνταν, και αυτό έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Η τεράστια εκείνη Γκλάντμπαχ είχε αρχίσει να χτίζεται χρόνια πριν. Η πρώτη σελίδα της ιστορίας γράφτηκε το καλοκαίρι του 1964, όταν ο Χένες Βάισβαϊλερ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας, τότε ακόμη στη Β’ Κατηγορία. Το ρόστερ αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από πιτσιρικάδες, με μοναδικά «ονόματα» τους Μπερντ Ρουπ και Χέρμπερτ Λάουμαν, που σύντομα θα έφταναν μέχρι την Εθνική Γερμανίας. Από τους νεότερους, αυτοί που έκλεψαν αμέσως την παράσταση ήταν δύο 19χρονοι: ο Γκίντερ Νέτσερ και ο Γιουπ Χάινκες. Ο πρώτος θα εξελισσόταν σε έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του γερμανικού ποδοσφαίρου, φορώντας το «10», και ο δεύτερος σε έναν από τους σπουδαιότερους σκόρερ όλων των εποχών.
Αξίζει να διαβάσεις
Με αυτό το νεανικό και φρέσκο υπόβαθρο, ο Βάισβαϊλερ οδήγησε άμεσα τη Γκλάντμπαχ στην άνοδο. Στη νεοσύστατη τότε Μπουντεσλίγκα (ιδρύθηκε το 1963), τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα εμφανίστηκαν αρχικά άπειροι. Σιγά σιγά όμως οι πιτσιρικάδες ωρίμαζαν, νέα ταλέντα προστίθενταν συνεχώς και ο προπονητής κέρδιζε εμπειρία και κύρος.
Ως το 1968 είχαν ενταχθεί στο ρόστερ ο σπουδαίος σέντερ μπακ Μπέρτι Φογκτς, ο αμυντικός Λούντβιγκ Μίλερ, ο πολυσύνθετος μέσος Χέρμπερτ Βίμερ, ο πολυθεσίτης Χανς-Γίργκεν Βίτκαμπ, ο τερματοφύλακας Βόλφγκανγκ Λεφ, ο μέσος Βίνφριντ Σέφερ και ο ταχύς εξτρέμ/μεσοεπιθετικός Χορστ Κέπελ. Με αυτή τη φουρνιά, ο Βάισβαϊλερ οδήγησε τη Γκλάντμπαχ στη 2η θέση το 1969 και το 1970 στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας της.
Ρεβάνς, αποκλεισμός και… ξανά από την αρχή
Η ρεβάνς στο Μιλάνο βρήκε την Ίντερ νικήτρια με 4-2, αλλά η υπόθεση δεν είχε τελειώσει. Με το πρώτο ματς να μη θεωρείται έγκυρο, η UEFA όρισε τρίτο παιχνίδι σε ουδέτερο έδαφος: Δυτικό Βερολίνο, 1/12/1971.
Η απόφαση αποτέλεσε σκάνδαλο από κάθε πλευρά και τελικά δόθηκε μια «σολομώντεια» λύση: η Γκλάντμπαχ δεν μηδενίστηκε –όπως απαιτούσε η Ίντερ– αλλά ούτε και απορρίφθηκε η ένσταση, όπως ζητούσαν οι Γερμανοί. Επιπλέον, ο αγώνας που λογιζόταν ως ο πρώτος τυπικά, αλλά στην πράξη ήταν επαναληπτικός, ορίστηκε να διεξαχθεί στο Βερολίνο και όχι στο «Μπέκελμπεργκ». Εκεί, ο τερματοφύλακας των «νερατζούρι», Ιβάνο Μπορντόν, έκανε… επίδειξη κλάσης: κράτησε το μηδέν, απέκρουσε ακόμη και πέναλτι και «σφράγισε» το 0-0. Η Ίντερ προκρίθηκε, έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου όμως λύγισε με 1-0 από τον Άγιαξ στο «Ντε Κάιπ».
Η ελληνική τηλεόραση το μετέδωσε ζωντανά — σε μια εποχή που δεν υπήρχαν 30 αγώνες τη μέρα, αλλά… 30 ολόκληρο τον χρόνο.
🚨 Σκάνδαλο, αδικία και μια χαμένη ποδοσφαιρική μονομαχία
Ήταν ένα τεράστιο σκάνδαλο. Ακόμη κι αν κάποιος υποστηρίζει την Ίντερ –όπως παραδέχεται και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος– η απόφαση στέρησε από τον κόσμο μια μοναδική ευρωπαϊκή σύγκρουση:
Τη Γκλάντμπαχ του Χένες Βάισβαϊλερ και του Νέτσερ απέναντι στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ.
Δύο ποδοσφαιρικές ιδιοφυΐες, δύο ομάδες–μηχανές. Μια μάχη που δεν είδαμε ποτέ.
Όλο το παρασκήνιο στο «Παιχνίδι χωρίς όρια»
Η πλήρης αφήγηση βρίσκεται στο βιβλίο «Παιχνίδι χωρίς όρια», που κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ και έγινε best seller, ξεπερνώντας τις 50.000 πωλήσεις – τεράστιος αριθμός για αθλητικό τίτλο.
