Κάθε χρόνο οι «σταχτοπούτες» που κουνάνε το σεντόνι του Champions League μαγνητίζουν τα βλέμματα, κουβαλώντας μαζί τους παραμύθια και προκαλώντας συγκίνηση για το ποιο θα είναι το τέλος της ιστορίας τους. Η πρώτη συμμετοχή της Πάφος FC στη League phase του θεσμού αποτελεί το επιστέγασμα ενός ρομαντικού αλλά ταυτόχρονα άκρως επαγγελματικού ταξιδιού, το οποίο ξεκίνησε πριν από περίπου οκτώ χρόνια, όταν η τύχη της πέρασε στα χέρια του Σεργκέι Λομάκιν. Έκτοτε, υπό την καθοδήγηση του CEO Ρομάν Ντουμπόφ άρχισαν υπομονετικά τα άλματα προς τα εμπρός, με την πορεία του συλλόγου να βρίσκεται πλέον σε ανοδική τροχιά. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η ομάδα τρέχει σε επίπεδα πρωτόγνωρα για τα κυπριακά δεδομένα: καθορίστηκε ένα βασικό game model πάνω στο οποίο δουλεύουν όλοι, εντάχθηκαν τα analytics και data driven/inspired προσέγγιση – μαζί με τον Άρη Λεμεσού οι μοναδικές μέχρι στιγμής που αντιλήφθηκαν στο έπακρον τις προοπτικές – ανακατεσκευάστηκαν οι προπονητικές εγκαταστάσεις, ενώ την τελευταία διετία έγινε το ξέσπασμα. Η πρόσληψη του Χουάν Κάρλος Καρσέδο, του επί χρόνια συνεργάτη του Ουνάι Έμερι, έφερε στην πόλη της Πάφου αυτό που έλειπε, τίτλους και εκτός συνόρων καταξίωση.
Πάμε λοιπόν να δούμε πιο αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ της Πάφου, εστιάζοντας κυρίως στα δυνατά της σημεία αλλά και σε κάποιες αδυναμίες της.
Main strengths
Αν βάλουμε στο πλάισιο μόνο τους αγώνες που έδωσε η Πάφος στα προκριματικά/play-offs τότε με μια δόση υπερβολής θα μπορούσαμε να πούμε πως το βράδυ της Τετάρτης ο Ολυμπιακός καλείται να αντιμετωπίσει τον μικρότερης κλίμακας εαυτό του. ‘Ενταση, μαχητικότητα, υπομονή, καθολική πίστη στο πλάνο του Καρσέδο και από τους 11 εργάτες στο γήπεδο – συν τις αλλαγές. Μεγάλο της όπλο το παιχνίδι μεταβάσεων, απειλώντας και γενικότερα σκοράροντας σε μεγάλο βαθμό μέσω γρήγορων “φονικών” αντεπιθέσεων.
Ευελιξία στο χορτάρι: Ενώ στα χαρτιά ο σχηματισμός μοιάζει με 4-4-1, για τον Καρσέδο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αφού μπορεί να μετατραπεί σε 4-4-2, 4-2-3-1 ή και 4-3-3. H ομάδα κάνει build-up συνήθως σε 3-2 με τον Πηλέα (αρ. μπακ) να σχηματίζει τριάδα με τους κεντρικούς αμυντικούς ενώ οι Σούνιτς και Πέπε αποτελούν τον βασικό πυλώνα ανάπτυξης. Αρκετές φορές ένας εκ των δύο (Σούνιτς) κάνει drop ανάμεσα στα στόπερ ή κατεβαίνει στα αριστερά (Πέπε) ώστε να ανοίξουν οι αποστάσεις δυσκολέυοντας το press του αντιπάλου. Με αυτό τον τρόπο δίνει επίσης την ελευθερία στον Μπρούνο (δεξί μπακ) να έρχεται κεντρικά, βάζοντας δύσκολα στον αντίπαλο ως προς το αν θα ανέβει να πιέσει αφήνοντας έτσι εκτεθειμένη την αμυντική του γραμμή. Στον πρόσφατο αγώνα πρωταθλήματος ενάντια στον Απόλλωνα, ο Καρσέδο έφερνε αρκετές φορές και τους δύο ακραίους μπακ στον άξονα, (Μπρούνο, Μ.Λάνγκα) θέλοντας να βγάλει εκτός comfort zone την αμυντική λειτουργία της ομάδας της Λεμεσού, ώστε να προωθήσει το παιχνίδι με μεγαλύτερη ευκολία στο μεσαίο και επιθετικό τρίτο. Στοιχείο που θα πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός αφού συνηθίζει να πιέζει ψηλά με “man to man”.
Αξίζει να διαβάσεις
Long (& Second) Balls: Υπομονή μεν στο build-up, άμεση όμως προώθηση με μακρινές μπαλιές, με σκοπό να εκμεταλλευτεί την εκρηκτικότητα των Άντερσον Σίλβα και Κορέια στην πλάτη της άμυνας όταν δέχεται πίεση ψηλά. Συνθήκη πάνω στην οποία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό η μέχρι πρότινος επιτυχία της ομάδας, όπως θα δούμε στις παρακάτω εικόνες.
Ανάλογη βαρύτητα έχουν επίσης οι κερδισμένες δεύτερες μπάλες στον χώρο του κέντρου. Ο Καρσέδο δεν διστάζει να αλλάξει προσέγγιση στην ανάπτυξη κατά τη διάρκεια του αγώνα, αποφεύγοντας το ρίσκο των κοντινών μεταβιβάσεων, κυνηγώντας έτσι seconds balls ώστε να σπάσει το press. Κάτι που φυσικά προϋποθέτει υψηλά επίπεδα ενέργειας, physicality και ασφαλώς αντίληψης από τους παίκτες του.
Αξίζει να διαβάσεις
Όπως βλέπουμε παραπάνω, ο έταιρος ακραίος της αμυντικής τριάδας, συνήθως ο Λούκασεν (RCB), προβαίνει σε μακρινή μεταβίβαση υπό πίεση, στοχεύοντας τη δεξιά πτέρυγα όπου επικρατεί υπεραριθμία υπέρ του αντιπάλου (3vs2). O Πέπε όμως (LCM) βρισκόμενος σε καλή απόσταση, επανακτά την μπάλα.
Τη φέρνει υπό τον έλεγχό του, δίνοντας χρόνο στους συμπαίκτες του να αναπτυχθούν. Με τον RW (Ζάζα) πλέον σε θέση να υποδεχτεί, ο Πέπε τον βρίσκει με μία line-breaking πάσα φέρνοντάς τον σε κατάσταση 1vs1 στο κουτί. Εδώ αξίζει να σημειωθεί και η ευελιξία που αναφέραμε πριν, με τον Κορέια να πατά περιοχή από τη θέση του δεξιού μπακ.
Gegenpressing: Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, η Πάφος είναι μια ομάδα που στηρίζεται κυρίως στις επιθετικές μεταβάσεις. Για να το πετύχει αυτό, όμως, χρειάζεται να πιέζει με συνέπεια, σε υψηλή ένταση και με αποτελεσματικότητα. Αυτό γίνεται σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό, σε καταστάσεις high- press πιέζει συνήθως με τους δύο προωθημένους (AMC, FW) προσπαθώντας να οδηγήσει την μπάλα στα πλάγια. Παράλληλα όμως πρέπει να είναι σε θέση να επανακτά γρήγορα την μπάλα μετά από απώλεια, ώστε να βρίσκει αναδιοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα σε υψηλής επικινδυνότητας ζώνες αλλά και να μην αφήνει τον αντίπαλο να “κάνει παιχνίδι” προς την δική της εστία. Η τακτική προσήλωση και φυσική ετοιμότητα των ποδοσφαιριστών του Καρσέδο σε αυτό το κομμάτι είναι υψηλού επιπέδου, τηρώντας κατά γράμμα τον κανόνα των 7 δευτερολέπτων.
Πάνω αριστερά βλέπουμε τον Ζάζα να χάνει την μονομαχία με τον ποδοσφαιριστή της Ντιναμό Κιέβου, μόλις η κατοχή περάσει στον αντίπαλο τρεις ποδοσφαιριστές της Πάφου είναι έτοιμοι για counter-pressing όπως φαίνεται πάνω δεξιά.
Key Players:
Μπρούνο Φελίπε (31, RB, left-footed, no7)
Όταν ξεκίνησε την καρίερα του ως αριστερός εξτρέμ δεν νομίζω να φανταζόταν ότι θα μετατρεπόταν στον κορυφαίο δεξιό μπακ του πρωταθλήματος την περασμένη χρονιά ως inverted wing-back. Φέτος ο Καρσέδο δείχνει να του αναθέτει ένα πιο advanced ρόλο βγάζοντάς τον από τα προηγούμενα καλούπια. Κίνηση παντού, από τον άξονα σε φάση ανάπτυξης στα μεσοδιαστήματα και την πλάτη της άμυνας όταν η μπάλα φθάσει στο επιθετικό τρίτο. Αρκετά καλή τεχνική κατάρτιση, τίμιος αμυντικά χωρίς να ξεχωρίζει. Αυτό όμως που τον χαρακτηρίζει είναι η αντίληψη του χώρου γι’ αυτό και ο προπονητής του τον εμπιστεύεται στην προώθηση του παιχνιδιού και στο να διασπά τις αντίπαλες άμυνες.
Μπορεί οι αντεπιθέσεις να είναι το μεγάλο όπλο της ομάδας της Πάφου, δεν βασίζεται όμως μόνο σε αυτές. Η αξιοποίηση των halfspaces είναι κάτι που δουλεύει ο Καρσέδο, με την παρουσία του Μπρούνο στην ενδεκάδα να κάνει πιο εύκολο το έργο του. Παραπάνω μπορούμε να δούμε πως ο Βραζιλιάνος αναγνωρίζει τον κενό χώρο στο δεξί μεσοδιάστημα και με έξυπνη κίνηση στην πλάτη του αντιπάλου πατά περιοχή υποδέχομενος την μπάλα σε απειλητικές προϋποθέσεις.
Ζάζα (24, RW, left-footed, no11)
Ο νεαρός εξτρέμ (inverted winger) είναι η απόδειξη πως ένας ποδοσφαιριστής που δεν λογίζεται βασικότατος μπορεί να αποβεί εξίσου επιδραστικός. Όπως και έκανε την περασμένη χρονιά, αλλά και στη φετινή πορεία της ομάδας του πετυχαίνοντας δύο πανέμορφα τέρματα. Εκείνο απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, που έδωσε την πρόκριση, αποτελεί πλέον το προσωπικό του trademark . Ικανότατατος στο 1vs1, διεισδυτικός, αποτελεί συνεχή πηγή απειλής προς το αντίπαλο τέρμα. “Flair, vision, technique”.
Γκολντάρ, Σούνιτς, Πέπε
Οι τρεις ηγετικές μορφές στο γήπεδο μετά και την αποχώρηση του Τάνκοβιτς. Παράλληλα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας καθώς από τα πόδια τους περνά σχεδόν ολοκληρο το παιχνίδι της ομάδας, ενώ καθοδηγούν τους υπόλοιπους και σε φάση άμυνας. Ο Γκολντάρ στα μετόπισθεν παρέχει ασφάλεια με τις ball-playing ικανότητές του, ενώ το δίδυμο στο κέντρο προσφέρει τα πάντα λειτουργώντας πολλές φορές ως μονάδα. Αν βρεθούν σε καλή μέρα μπορούν να οργώσουν το χορτάρι, αν απομονωθούν τότε βραχυκυκλώνει ολόκληρη η λειτουργία της ομάδας.
Weaknesses
Με όσα αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, θα νομίζετε πως το σύνολο του Μεντιλίμπαρ καλείται να αντιμετωπίσει καποια διαστημική υπερομάδα. Προφανώς και δεν ισχύει, τουλάχιστον εκτός κυπριακών συνόρων. Μπαίνοντας για πρώτη φορά ανάμεσα στα θηρία θα χρειαστεί να υπερβάλει εαυτόν και φυσικά αρκετή δόση τύχης για να προχωρήσει ή τουλάχιστον για να φανεί ανταγωνιστική. Με βάση τον Opta Analyst έχει το πιο εύκολο πρόγραμμα σε σχέση με τους υπόλοιπους 35, αυτό φυσικά από μόνο του δεν αρκεί, της δίνει όμως ελπίδες. Μερικές από τις αδυναμίες της, με βάση τα παιχνίδια της φετινής σεζόν σε Κύπρο και Ευρώπη, αναλύονται πιο κάτω.
Overloaded Defensive Line: Θα μπορόυσε να μπει στα δυνατά της σημεία, θεωρώ όμως πως στο υψηλότερο επίπεδο θα προκαλέσει προβληματισμό. Η ευελιξία στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, ισχύει και στη φάση άμυνας. Ένα από τα συνηθέστερα tweaks, αν θελετε να τα πούμε έτσι, του Καρσέδο είναι η ενίσχυση της αμυντικής του γραμμής (αμύνεται με 4 πίσω) με +1 ή και +2 όταν αμύνεται σε medium/low block. Ένας εκ των ακραίων μέσων, κατεβαίνει ώστε να καλύψει και τα πέντε κάθετα κανάλια προσφέροντας παράλληλα υπεραριθμία στην τελευταία γραμμή άμυνας. Σπάνια θα δείτε την ομάδα της Πάφου να μειονεκτεί σε αριθμούς στο δικό της κουτί προπαθώντας να αποκρούσει σέντρες. Αυτό όμως δίνει τη δυνατότητα στον αντίπαλο να έχει υπεραριθμία μεταξύ των γραμμών, αφήνοντας εκτεθειμένη τη ζώνη 14.
Από τον πρόσφατο εκτός έδρας αγώνα απέναντι στον Αποέλ – πήρε την νίκη δείχνοντας όμως δυσλειτουργική. Παραπάνω μπορούμε να δούμε πως με αμυντική πεντάδα, καλείται να αντιμετωπίσει δύο overloads, το ένα στο κέντρο με 4vs2 και το άλλο στα πλάγια με 3vs2 (με τον ποδοσφαιριστή με το κίτρινο βελάκι να κινείται στο δεξιό μεσοδιάστημα). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο χειριστής της μπάλας να φθάσει ανενόχλητος μέχρι την περιοχή όπου μπορεί να αξιοποιήσει κενούς χώρους.
One-dimensional: Η έλλειψη φυσικού ταλέντου, μετά και την αποχώρηση του Ζάιρο το καλοκαίρι, είναι πλέον εμφανής με τον Ζάζα να καλείται να σηκώσει το βάρος της ατομικής ενέργειας και του απρόβλεπτου, παίρνοντας όποιες βοήθειες μπορούν να προσφέρουν οι Όρσιτς και Ντράγκομιρ. Επίσης ελλοχεύει ο κίνδυνος η Πάφος να προσηλωθεί στο παιχνίδι μακρινών μπαλιών περιορίζοντας όμως τις προοπτικές ανάπτυξής της στο χορτάρι.
The “weak link”:
Ντέρικ Λούκασεν (30, CB, right-footed, 1.88 m, no 23)
Αν πρέπει να ορίσουμε κάποιον, τότε αυτός είναι ο Ολλανδός πολύπειρος κεντρικός αμυντικός. Σκληρός, δυνατός, ικανότατος στον αέρα, σχετικά ταχύς με αρκετά καλή επαφή με την μπάλα. Δεν μπορώ όμως να πω με σιγουριά ότι μπορεί να διατηρήσει σε υψηλά επίπεδα στοιχεία όπως η συγκέντρωση, ψυχραιμία και positional awareness, όλα εξίσου σημαντικά και που μπορούν να στοιχίσουν.
Όπως βλέπουμε παραπάνω, o Λούκασεν επιτηρεί στενά τον αντίπαλό του σε συνθήκη cut-back. Όταν όμως η μπάλα δεν βρίσκει στόχο, μετά από προβολή του συμπαίκτη του, ο αντίπαλος φορ ξεφεύγει με ευκολία από το μαρκάρισμα, ερχόμενος σε θέση βολής, ενώ ο Λούκασεν υποκύπτει σε double-fault τραβώντας τον από τη φανέλα.
Η Πάφος γεμάτη ενθουσιασμό αλλά και απειρία έρχεται στο Γεώργιος Καραϊσκάκης με σκοπό να προκαλέσει αναστάτωση στον Ολυμπιακό, με μία συνταγή παρόμοια του αντιπάλου της. Η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είναι το ξεκάθαρο φαβορί και δεν σηκώνει καν συζήτηση, ειδικά εν μέσω μιας όχι και τόσο ευνοϊκής κλήρωσης οι έξι βαθμοί με τις θεωρητικά αδύνατες Πάφο και Καϊράτ είναι επιβεβλημένοι αν θέλει να συνεχίσει. Ο έλεγχος του ρυθμού αλλά και γενικότερα του αγώνα θα εξαρτηθεί από τον γηπεδούχο. Οι φιλοξενούμενοι πάντως, δεν θα το βάλουν εύκολα κάτω και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον πως θα κινηθούν οι δύο Ισπανοί στους πάγκους, που μπορεί να τους χωρίζουν διαφορετικές φιλοσοφίες, τους ενώνει όμως η νοοτροπία νικητή.
