Από την ίδρυση στην ευρωπαϊκή καταξίωση
Ιδρυτές της ήταν Άγγλοι μετανάστες στο Μιλάνο, με στόχο τη δημιουργία ενός συλλόγου που θα εκπροσωπούσε το νέο, σύγχρονο πνεύμα της πόλης. Ο πρωτεργάτης της ίδρυσης της Μίλαν ήταν ο Χέμπερτ Κίλπιν το 1899.
Η Μίλαν εξελίχθηκε γρήγορα σε έναν από τους βασικούς πυλώνες του ιταλικού ποδοσφαίρου, αλλά αυτό που την ξεχώρισε ήταν η σχέση της με την Ευρώπη. Εκεί, όπου οι μεγάλες ομάδες κρίνονται πραγματικά.
Το πρώτο της πρωτάθλημα δεν άργησε να έρθει, μόλις δύο χρόνια μετά την ίδρυση της (1901), θέτοντας της βάσης για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Ιταλία. Το 1908 υπήρξαν διοικητικές διαμάχες που έφερε σε ρίξη τον ελληνοβενετσιάνο Ιωάννη Παραμυθιώτη, με αποτέλεσμα την ίδρυση ενός άλλου μεγάλου συλλόγου της Ίντερ, εννοείται με έδρα το Μιλάνο.
Η επιλογή των χρωμάτων δεν είναι τυχαία
Τα χρώματα κόκκινο και μαύρο επιλέχθηκαν για να συμβολίζουν τη φωτιά και τον φόβο των αντιπάλων – μια επιλογή που αποδείχθηκε προφητική. Όσον αφορά για την δεύτερη εμφάνιση που είναι λευκή, θεωρείται απο πολλούς οπαδούς ως ΄΄τυχερή” καθώς σε 8 τελικούς, έχει επικρατήσει τους 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Αξίζει να διαβάσεις
Ο δρόμος προς την Ευρωπαϊκή κορυφή
Ήταν 22 Μαΐου 1963, στο Wembley Stadium του Λονδίνου, όταν οι «Ροσονέρι» στέφθηκε για πρώτη φορά Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αντίπαλος ήταν η πανίσχυρη τότε Μπενφίκα, αλλά η ομάδα του Νερέο Ρόκο επικράτησε με 2-1.
Με αυτή τη νίκη, η Μίλαν έφερε το ιταλικό ποδόσφαιρο στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά και ταυτόχρονα άλλαξε για πάντα την ιστορία του αθλήματος.
Αξίζει να διαβάσεις
Η πιο δυνατή Μίλαν που είδαμε ποτέ
Αν πρέπει να μιλήσουμε για την κορυφή, τότε δεν υπάρχει χώρος για ρομαντισμό.
Η απάντηση είναι μία:
Η Μίλαν του Αρίγκο Σάκι (1988–1990)
Όχι μόνο επειδή κατέκτησε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών, αλλά επειδή έκανε κάτι πιο δύσκολο:
ανάγκασε όλη την Ευρώπη να προσαρμοστεί πάνω της.
Η άμυνα έπαιζε ψηλά, οι γραμμές κινούνταν σαν μία, η πίεση δεν σταματούσε ποτέ. Δεν υπήρχε χώρος για ego — μόνο για λειτουργία.
Μπαρέζι, Μαλντίνι, Κοστακούρτα.
Ράικαρντ, Αντσελότι.
Γκούλιτ, φαν Μπάστεν.
Δεν ήταν απλώς ομάδα. Ήταν μάθημα ποδοσφαίρου.
Παίκτες που δεν πέρασαν απλώς αλλά έμειναν στην ιστορία
Αξίζει να διαβάσεις
Από τον Φράνκο Μπαρέζι και τον Πάολο Μαλντίνι μέχρι τον Αντρέι Σεβτσένκο και τον Κακά, η Μίλαν είχε πάντα παίκτες που δεν αρκέστηκαν να παίζουν· έγραψαν ιστορία.
Ο Μπαρέζι και ο Μαλντίνι έγιναν σύμβολα πίστης και αφοσίωσης στη φανέλα, η άμυνα τους ήταν το θεμέλιο για κάθε επιτυχία. Ο Σεβτσένκο σκόραρε με την ακρίβεια του εκτελεστή, ενώ ο Κακά έφερε στο γήπεδο την ταχύτητα, την κομψότητα και την έμπνευση που μόνο οι μεγάλοι παίκτες μπορούν να δώσουν.
Κάθε γενιά της Μίλαν είχε τους δικούς της ήρωες, αλλά αυτοί οι παίκτες άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα όχι μόνο στο ιταλικό, αλλά και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, δείχνοντας τι σημαίνει να φοράς τη φανέλα των “Ροσονέρι” με περηφάνια.
Από τις τάξεις της Μίλαν έχουν περάσει σπουδαία ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως οι Μεάτσα, Ριβέρα, Σνέλινγκερ, Αλταφίνι, Λίντχολμ, Τραπατόνι, Γκριβς, Τζόρνταν, Πράτι, Μπενέτι, Ντοναντόνι, Ντεσαγί, Ριβάλντο, Μπάτζιο, Λάουντρουπ, Ρόσι, Βιέρι και οι σύγχρονοι Ντίντα, Καφού, Ιντζάγκι, Σερζίνιο, Πίρλο, Νέστα.
Ο τελευταίος θρίαμβος της Μίλαν στο Champions League
Το 2007 η Μίλαν κατέκτησε για τελευταία φορά το Champions League, νικώντας τη Λίβερπουλ με 2-1 στον τελικό της Αθήνας, σε έναν αγώνα που θύμιζε τον ιστορικό τελικό του 2005, αλλά με διαφορετική κατάληξη. Η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι απέδειξε την κλάση της και έγραψε ξανά ιστορία για τους «Ροσονέρι».
Με 7 κατακτήσεις Champions League, η Μίλαν είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ευρώπη, πίσω μόνο από τη ”Βασίλισσα” Ρεάλ Μαδρίτης που μετράει 15 τίτλους.Μια ακόμα ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια; Ο τότε προπονητής της Λίβερπουλ, Ράφα Μπενίτεθ, βρίσκεται πλέον στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
