Ο Ολυμπιακός επικράτησε με σκορ 3‑0 επί της Νόριτς δίνοντας συνέχεια στις νίκες μετά και το 3-2 επι της Μπρέντα στο προηγούμενο φιλικό. Οι ερυθρόλευκοι είχαν ένα καλό πρώτο ημίχρονο όπου και προηγήθηκαν με τον Γιαζίτσι, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο έπιασαν εξαιρετική απόδοση για 25 λεπτά πετυχαίνοντας δύο ακόμα τέρματα με τον Γιάρεμτσουκ και τον Μπιανκόν, ενώ έχασαν και αρκετές ευκαιρίες, για να αυξήσουν ακόμα περισσότερο το δείκτη του σκορ. Σε όλο αυτό το διάστημα είναι χαρακτηριστικό πως δεν κινδύνεψαν καθόλου από την αντίπαλο τους.
Ο Ολυμπιακός εμφάνισε εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές του, με συμπαγή άμυνα, πολύ καλή λειτουργία στο χώρο της μεσαίας γραμμής και είχε αρκετά υψηλή δημιουργία στο επιθετικό κομμάτι.
Πέρα από τις προφανείς αρχές που πλέον φαίνονται σε κάθε παιχνίδι , στην αναμέτρηση φάνηκε ένα ακόμα στοιχείο που ήταν η αντοχή στον υψηλό ρυθμό κυρίως στο β’ μέρος με δεδομένο πως ο Μεντιλίμπαρ έκανε μόνο 2 αλλαγές (Λιατσικούρα αντί Μουζακίτη και Μπετανκόρ αντί Γιαζίτσι) δείχνοντας έτσι πως η ομάδα από θέμα έντασης και φυσικής κατάστασης δείχνει να βρίσκεται σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο για την εποχή.
Πάμε να δούμε κάποια λιγότερο προφανή πράγματα στα οποία μπορούμε να σταθούμε στο συγκεκριμένο ματς και κάποιες εικόνες που δείχνουν πολλά στοιχεία για το πώς λειτουργεί η ομάδα.
Πρώτα απ’ όλα η εικόνα του Γιαζιτσι που έδειξε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι να ανεβαίνει και να βρίσκει ρυθμό δίνοντας πολλές λύσεις οργανωτικά, σκοράροντας, αλλά και δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του, είτε στο σετ παιχνίδι είτε μέσω των καλών του στημένων (έδωσε κ ασίστ με αυτό τον τρόπο). Ο βασικός τρόπος ανάπτυξης είχε ως κύριο στοιχείο τις αλλαγές παιχνιδιού. Τις δύο προηγούμενες χρονιές αυτό το επιχειρούσε σε μεγάλο βαθμό κυρίως ο Κάρμο με τις διαγώνιες πάσες του, στο ματς με τη Νόριτς είναι χαρακτηριστικό πως όλοι σχεδόν οι παίκτες δοκίμασαν από μία τουλάχιστον φορά να αλλάξουν παιχνίδι, για να εκμεταλλευτούν τους χώρους στην αδύναμη πλευρά των αντιπάλων. Και ήταν μια επιλογή που είχε πολύ καλά αποτελέσματα.
Η εμφάνιση του Σιπιόνι, ο Αργεντινός αμυντικός μέσος έδειξε αμέσως το λόγο για τον οποίο αποκτήθηκε. Προσφέρει ασφάλεια μπροστά από τα στόπερ , ανεβαίνει ως το ύψος της αντίπαλης περιοχής να πιέσει, είναι πολύ καλός στο να κλείνει τους χώρους καλύπτοντας τα κενά, δίνει σωστή πρώτη πάσα χωρίς ρίσκο και είναι πολύ αποτελεσματικός στις μονομαχίες σώμα με σώμα.
Η είσοδος στον αγώνα των Λιατσικούρα και Μπετανκόρ έφερε αλλαγή στο σύστημα και ο Ολυμπιακός για 30′ αγωνίστηκε με 4 – 4 – 2 παίζοντας στην επίθεση με Μπετανκόρ κ Γιάρεμτσουκ. Ο Ισπανός ερχόταν λίγο πιο πίσω στο χώρο του κέντρου να συμμετέχει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και γύριζε να παίξει με πρόσωπο προς την αντίπαλη εστία. Η κίνηση αυτή του έδινε τη δυνατότητα να συνεργαστεί πολύ καλά με τον Γιάρεμτσουκ και τους υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς παίκτες, αλλά και να απειλήσει αρκετά με κάποια σουτ. Από την άλλη, ο Λιατσικούρας μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο έδειξε έτοιμος να ανταποκριθεί και ήταν εξαιρετικός τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά.
Η εμφάνιση των Βέλντε και Μάσουρα. Δύο ποδοσφαιριστές που είναι υποψήφιοι να αποχωρήσουν, παρ’ όλα αυτά πήραν την ευκαιρία τους, έδωσαν πολλά τρεξίματα, συνεργάστηκαν άψογα με τα μπακ της πλευράς τους και ήταν μέσα σε αρκετές ευκαιρίες. Δεν έδειξαν σε καμία περίπτωση ξένα σώματα.
Τέλος, δύο εικόνες είναι που δείχνουν το πως δουλεύει η ομάδα. Η μία εικόνα το χαμόγελο του προπονητή του Ολυμπιακού! Είναι κάτι που δε μας έχει συνηθίσει, γιατί κυρίως είναι απαιτητικός από τους ποδοσφαιριστές του και συνεχώς τους ζητάει πράγματα, αλλά σήμερα έδειξε να απολαμβάνει αυτό που έβλεπε. Η άλλη εικόνα είναι, ότι στο τέλος της αναμέτρησης δύο παίκτες της ομάδας, οι Πνευμονίδης και Καλογερόπουλος έμειναν με τους φροντιστές, για να τους βοηθήσουν να μαζέψουν τον πάγκο και να μεταφέρουν ό,τι υλικό είχαν χρησιμοποιήσει στην αναμέτρηση. Αυτό δείχνει πολλά για τις αρχές που υπάρχουν και που έχει θέσει ο Coach.
Κλείνοντας την αναφορά στο παιχνίδι είναι ξεκάθαρο πώς ο Ολυμπιακός δείχνει μία ομάδα στιβαρή, με καλά αντανακλαστικά, αποτελεσματικότητα και κυρίως μεγάλη συνοχή — χαρακτηριστικά που θα πρέπει να κρατήσει σε όλη τη σεζόν. Τα δύσκολα είναι μπροστά, δεν υπάρχει χώρος για πανηγύρια σε φιλικές αναμετρήσεις παρά μόνο διάθεση για δουλειά και βελτίωση! Το μόνο σίγουρο είναι πως ο χρόνος είναι σύμμαχος της ομάδας.