Κακή πρεμιέρα για τον Ολυμπιακό, αφού έμεινε στο 0 – 0 με την Πάφο στο πρώτο εντός έδρας αγώνα που έδωσε για το Champions League. Οι ερυθρόλευκοι για ένα ακόμα παιχνίδι πέταξαν το πρώτο ημίχρονο χωρίς να δημιουργήσουν ευκαιρίες και έτρεχαν στο δεύτερο να διορθώσουν την κατάσταση χωρίς αυτή τη φορά να τα καταφέρουν, αφού οι διαφορές μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας είναι τεράστιες. Ο Μεντιλίμπαρ όπως συνηθίζει κατέβασε διαφορετική ενδεκάδα σε σχέση με τον προηγούμενο ματς, παρόλα αυτά η ομάδα του παρουσίασε το ίδιο πρόσωπο που δείχνει και στο Ελληνικό πρωτάθλημα, χωρίς ρυθμό, χωρίς ένταση και χωρίς καλές συνεργασίες μεταξύ των γραμμών. Ότι καλό πήγε να γίνει επιθετικά γινόταν κυρίως από αριστερά με τους Ποντένσε και Ορτέγκα με τον αριστερό μπακ να δείχνει, ότι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε το Σάββατο. Πέρα όμως από αυτούς τους δύο οι υπόλοιποι παίκτες δεν μπήκαν ποτέ στο κλίμα του αγώνα έτσι ώστε να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για γκολ. Η Πάφος παρουσιάστηκε πολύ καλά οργανωμένη στην άμυνα, είχε κοντά τις γραμμές της, έλεγξε το ρυθμό από το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης και δεν άφησε τον Ολυμπιακό να αναπτυχθεί καθόλου κλείνοντας όλους τους διαδρόμους προς την περιοχή της, ενώ όταν έμεινε και με 10 παίκτες προς το τέλος του ημιχρόνου έπαιξε με σύστημα 4 – 4 – 1 και μαζεύτηκε ακόμα περισσότερο χωρίς ουσιαστικά να την ενδιαφέρει να επιτεθεί, κοιτάζοντας μόνο να μη δεχτεί κάποιο γκολ. Στο δεύτερο μέρος ο προπονητής του Ολυμπιακού με δύο γρήγορες αλλαγές προσπάθησε να αλλάξει την κατάσταση περνώντας στο παιχνίδι τους Ταρέμι κα Μουζακίτη θέλοντας να κάνει την ομάδα πιο επιθετική και να αλλάξει λίγο το ρυθμό. Ο Μουζακίτης ήταν μέσα στους διακριθέντες της ομάδας (μαζί με τον Ορτέγκα ήταν ίσως οι δύο κορυφαίοι της αναμέτρησης), απείλησε με σουτ, είχε καλές εκτελέσεις στημένων και πέρασε αρκετές κάθετες πάσες χωρίς όμως να καταφέρει κάποιος συμπαίκτης του να σκοράρει. Ο Ταρέμι ήταν κι αυτός στις φάσεις, προσπάθησε να συνεργαστεί καλά με τον Ελ Κααμπί δυστυχώς όμως τα τελειώματα του δεν ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Η ομάδα ανέβασε ρυθμό, επιτέθηκε και από τον άξονα και από το πλάι, αλλά η αμυντική συμπεριφορά της Πάφου ήταν άριστη.
Ο Ολυμπιακός ως το τέλος του παιχνιδιού δεν κατάφερε να βρει κλασικές και πολλές ευκαιρίες, για να έχει ελπίδες να πετύχει το τέρμα που χρειάζονταν πέρα από τρεις φάσεις του Ταρέμι, του Ρέτσου και του Ελ Κααμπί. Το 0 – 0 έμεινε και λογικά αυτό το αποτέλεσμα θα το βρει μπροστά του έχοντας τώρα δύο δύσκολα παιχνίδια εκτός έδρας με Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα κι αυτός ο ένας πόντος ουσιαστικά δεν του προσφέρει κάτι στη βαθμολογία.
Ο Μεντιλίμπαρ κρατάει την προσπάθεια των παικτών του ως το τελευταίο λεπτό, όπου προσπάθησαν με πάρα πολλούς τρόπους να φτάσουν στο γκολ που θα τους έδινε τη νίκη. Θετικό επίσης είναι, ότι η ομάδα δε δέχτηκε κάποιο τέρμα και δεν απειλήθηκε και σοβαρά από την αντίπαλο της.
Αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι πάλι το χαμένο ημίχρονο και η έλλειψη έντασης σ’ αυτό το κομμάτι του αγώνα και η φλυαρία που υπήρχε με τις πολλές σέντρες. Όλο αυτό με τα πρώτα ημίχρονα πρέπει να αλλάξει άμεσα, διότι το πρόγραμμα δυσκολεύει αρκετά εντός και εκτός συνόρων και η ομάδα δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην απόδοση των β’ ημιχρόνων και να περιμένει από τις αλλαγές να καθαρίζουν τα παιχνίδια. Ο δρόμος είναι ανηφορικός, όλοι στο σύλλογο το γνωρίζουν και πρέπει να προσπαθήσουν για το καλύτερο δυνατό κάνοντας ταμείο στο τέλος.
ΥΓ.: Η Πάφος έδειξε μια ομάδα αρκετά διαβασμένη που ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τα δυνατά σημεία του Ολυμπιακού. Προσπάθησε να στηριχτεί κυρίως στις αντεπιθέσεις και να χτυπήσει στους κενούς χώρους, η αποβολή όμως αναγκαστικά την κράτησε πίσω δίνοντας βάση κυρίως στην άμυνα της. Πήρε τον πρώτο της βαθμό στη διοργάνωση και αυτό της δίνει ψυχολογία να αντιμετωπίσει και τα επόμενα παιχνίδια με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
