Ο Ζέκα ρίχνει την «αυλαία» της σπουδαίας καριέρας του και το bala24.gr σας ταξιδεύει στα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του πιο… Έλληνα Πορτογάλου, που αγαπήθηκε όσο λίγοι!
«Έζησα το όνειρο που είχα από παιδί»
Πρόκειται για μια φράση που έχει ειπωθεί πολλές φορές από ποδοσφαιριστές κατά την αποχώρησή τους από την ενεργό δράση, και την οποία επέλεξε και ο Κάρλος Ζέκα για να κλείσει το κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Ένα όνειρο που γεννήθηκε από τα παιδικά του χρόνια και έγινε πραγματικότητα μέσα από σκληρή δουλειά, αφοσίωση και πίστη στο άθλημα.
Ο Πορτογάλος μέσος, που αγκάλιασε την Ελλάδα σαν δεύτερη πατρίδα του, τίμησε τη χώρα όχι μόνο φορώντας τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας, αλλά και υπηρετώντας με συνέπεια και πάθος τον Παναθηναϊκό. Τόσο αγωνιστικά όσο και σε επίπεδο ήθους, αποτέλεσε υπόδειγμα αθλητή και άνθρωπο, λειτουργώντας ως γνήσιος εκπρόσωπος του «ευ αγωνίζεσθαι».
Αποχαιρετισμός σε γνώριμο έδαφος
Η μοίρα θέλησε ο Ζέκα να πει το «αντίο» του στο κοινό του Παναθηναϊκού στο πιο φορτισμένο ματς: το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αναγνωρίζοντας τη συνολική του προσφορά, τον τίμησε στο γήπεδο που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι.
Μετρώντας συνολικά 535 επίσημα παιχνίδια στην καριέρα του, 20 τέρματα, δύο κατακτήσεις Κυπέλλου Ελλάδας και τρεις τίτλους πρωταθλήματος στη Δανία, ο Ζέκα κατέγραψε μια διαδρομή που τον κατέστησε ως έναν από τους πιο αγαπητούς ξένους παίκτες που αγωνίστηκαν ποτέ στη χώρα μας.
Το πρώτο βήμα και το πρώτο γκολ
Το ταξίδι του Ζέκα στον Παναθηναϊκό ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2011, όταν αποκτήθηκε από τη Σετούμπαλ. Από την πρώτη μέρα έδειξε ότι είχε ταιριάξει με το περιβάλλον του συλλόγου, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό σε κάθε αγώνα. Το πρώτο του γκολ στην Ελλάδα σημειώθηκε σε ένα από τα πιο ξεχωριστά ματς: το ντέρμπι «αιωνίων» κόντρα στον Ολυμπιακό στις 19 Νοεμβρίου του 2011. Στο 10ο λεπτό του αγώνα, εκμεταλλεύτηκε την ασίστ του Κουίνσι και πέτυχε το 0-1, αν και η αναμέτρηση έληξε ισόπαλη 1-1 μετά από γκολ του Τζεμπούρ.
Το πρώτο γκολ με το εθνόσημο
Σημαντική στιγμή στην καριέρα του αποτέλεσε και η παρουσία του στην Εθνική Ελλάδας. Έκανε ντεμπούτο σε αγώνα κόντρα στο Βέλγιο, στο πλαίσιο των προκριματικών του Μουντιάλ 2018, και μετέπειτα σημείωσε το πρώτο του γκολ με το εθνόσημο σε μια ακόμη αναμέτρηση με τους «κόκκινους διαβόλους», στις 3 Σεπτεμβρίου. Παρά τη νίκη του Βελγίου, η προσωπική στιγμή του Ζέκα έγινε αφορμή για πανηγυρισμούς και συγκίνηση.
Ο αρχηγός των αποδυτηρίων
Δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, αναγνωρίστηκε η συνεισφορά του όχι μόνο εντός αγωνιστικού χώρου αλλά και στα αποδυτήρια. Το καλοκαίρι του 2013, υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Αναστασίου, φόρεσε για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το πάθος και η ηγετική του παρουσία τον καθιέρωσαν ως πρότυπο. Η πρώτη του χρονιά ως αρχηγός συνδυάστηκε με επιτυχία, αφού τον Απρίλιο του 2014 ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας επικρατώντας 4-1 του ΠΑΟΚ.
Αξίζει να διαβάσεις
Μια νέα αρχή στη Δανία
Με την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό, ο Ζέκα συνέχισε την καριέρα του στην Κοπεγχάγη, όπου και εξελίχθηκε σε κεντρική φυσιογνωμία. Κατέκτησε πρωταθλήματα, αγωνίστηκε στο Champions League και αγκαλιάστηκε από τον κόσμο της ομάδας, παρά το γεγονός ότι ήταν ξένος. Το καλοκαίρι του 2023, στην τελευταία του εμφάνιση με τη φανέλα της Κοπεγχάγης, γνώρισε αποθέωση από συμπαίκτες, φιλάθλους και αντιπάλους. Το γήπεδο γέμισε για χάρη του, το νούμερο «10» σχηματίστηκε με καπνογόνα, ενώ ο ίδιος αποχώρησε δακρυσμένος από τον αγωνιστικό χώρο.
Οι τραυματισμοί και η εσωτερική του δύναμη
Ο Ζέκα δεν γλίτωσε τις δυσκολίες. Τραυματισμοί αποτέλεσαν μέρος της καριέρας του, με δύο ρήξεις χιαστού σε διάστημα ενός χρόνου, το 2021 και το 2022. Παρά το σοκ και την απογοήτευση, δεν το έβαλε κάτω. Σε δημόσιο μήνυμα του δήλωσε αποφασισμένος να επιστρέψει, ευχαριστώντας τον κόσμο για την υποστήριξή του. Ο μαχητικός του χαρακτήρας δεν του επέτρεψε ποτέ να τα παρατήσει.
Η επιστροφή στο «σπίτι»
Το καλοκαίρι του 2017 ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε έναν παίκτη που είχε αγαπηθεί όσο λίγοι. Έξι χρόνια αργότερα, όμως, ο Ζέκα επέστρεψε, για να κλείσει την καριέρα του εκεί όπου ένιωσε σπίτι του. Στις 7 Ιανουαρίου 2024, στο Match Programme του αγώνα με τον Παναιτωλικό, εξέφρασε την αγάπη του για την ομάδα με λόγια βαθιά συγκινητικά:
«Ο Παναθηναϊκός είναι τα πάντα για μένα. Μου έδωσε τα πάντα, ακόμα και την ευκαιρία να παίξω στην Εθνική. Είναι η οικογένειά μου.»
Παρότι τα τελευταία χρόνια δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, η παρουσία του στα αποδυτήρια παρέμεινε καθοριστική, αποδεικνύοντας ότι υπηρετούσε την ομάδα και εκτός γηπέδου.
Η επιστροφή του δεν συνοδεύτηκε από πρωτάθλημα, αλλά από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας στις 25 Μαΐου 2024, στον τελικό με τον Άρη στο Πανθεσσαλικό. Ήταν ο τελευταίος του τίτλος ως ποδοσφαιριστής – αλλά ίσως όχι το τέλος του δεσμού του με τον Παναθηναϊκό.
