Ο Ολυμπιακός τελείωσε το βασικό στάδιο προετοιμασίας του με έναν ακόμα φιλικό αγώνα απέναντι στην Ουνιόν Βερολίνου στο πιο δυνατό παιχνίδι που έχει δώσει μέχρι στιγμής.
Οι ερυθρόλευκοι πετύχαν ακόμα μία νίκη με 1 – 0 μετά από ένα εξαιρετικό γκολ του Τσικίνιο. Ο Μεντιλίμπαρ χρησιμοποίησε καινούργια ενδεκάδα σε σχέση με τον αγώνα της Παρασκευής και παρ’ όλα αυτά ο Ολυμπιακός έδειξε να έχει συνοχή όπως μας έχει συνηθίσει, πίεσε ψηλά και είχε αρκετά κοντά τις γραμμές του. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη ένταση όσο στα προηγούμενα παιχνίδια, σ’ αυτό βέβαια έπαιξε ρόλο ότι και ο αντίπαλος ήταν πολύ πιο ποιοτικός από τις άλλες φορές. Η Ουνιόν έπαιξε με ένα σύστημα 5 – 3 – 2 κλείνοντας πολύ καλά τους διαδρόμους προς την περιοχής της και έτσι οι ερυθρόλευκοι δεν μπόρεσαν να βρουν εύκολα πολλούς χώρους, για να δημιουργήσουν ευκαιρίες.
Ο Ολυμπιακός είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας, προσπάθησε να δημιουργήσει, το κατάφερε ως ένα βαθμό στο πρώτο ημίχρονο, όμως τα τελειώματα κυρίως του Ελ Κααμπί δεν ήταν και τα καλύτερα δυνατά. Σε αυτό το παιχνίδι έλειψε απ’ την ομάδα η καλή τελική πάσα και οι συνεργασίες των μεσοεπιθετικών, διότι ο Ζέλσον και ο Καμπελά, ενώ προσπαθούσαν να γίνουν απειλητικοί και να συμμετέχουν στην επιθετική λειτουργία δεν ήταν καθόλου ουσιαστικοί. Ο μόνος που κατάφερε να κάνει τη διαφορά στον αγωνιστικό χώρο με τις πάσες και το κάθετο παιχνίδι του ήταν ο Μουζακίτης και σε μία τέτοια περίπτωση πέρασε την μπάλα στο μεσοδιάστημα, εκεί που υπήρχε το πρόβλημα δηλαδή, προς τον Τσικίνιο και ο Πορτογάλος με ένα πολύ ωραίο σουτ έξω απ’ την περιοχή σκόραρε το γκολ της νίκης. Η είσοδος του Ντάνι Γκαρθία στο δεύτερο ημίχρονο απελευθέρωσε τον Μουζακίτη από τα αμυντικά του καθήκοντα και έτσι ο μικρός ανέβασε πολύ την απόδοση του και βοήθησε στο να κερδίσει ομάδα. Σίγουρα ήταν ο MVP της αναμέτρησης δείχνοντας στοιχεία που μας παρουσίασε στην προηγούμενη σεζόν, όπως το κάθετο παιχνίδι από τον άξονα, η οξυδέρκεια του, οι γρήγορες αποφάσεις σε συνθήκες πίεσης και η μαχητικότητα.
Στα θετικά της αναμέτρησης είναι και η επανεμφάνιση του Σαντιάγκο Έσε, ο οποίος επέστρεψε και αμέσως η ομάδα έγινε πιο σκληρή στον χώρο του κέντρου και δεν κινδύνευσε να φάει ευκαιρίες από τον άξονα όπως άλλες φορές. Οι ερυθρόλευκοι δεν απειλήθηκαν πάρα ελάχιστα σε όλο το παιχνίδι και κυρίως σε μια δύο περιπτώσεις μετά το 1 – 0. Εκεί υπήρχε ο Τζολάκης που όποτε χρειάστηκε επενέβη και έτσι έφτασαν σε ακόμα μία νίκη.
Η ομάδα δείχνει χαρακτήρα και σε δύσκολα παιχνίδια όπως το συγκεκριμένο, που ακόμα και να μην πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης καταφέρνει να πάρει τη νίκη και φαίνεται να κερδίζει έναν ακόμα νεαρό παίκτη, τον Αλέξανδρο Καλογερόπουλο που συνεργάστηκε άψογα με τον Ρέτσο σε ένα ματς τόσο υψηλής δυσκολίας και ως τώρα στην προετοιμασία έχει αφήσει θετικές εντυπώσεις όποτε έχει αγωνιστεί.
Από την άλλη πλευρά θα υπάρξει προβληματισμός για τις ενοχλήσεις – τραυματισμούς των Μπρούνο, Τσικίνιο και Ζέλσον και για το γεγονός πως η ομάδα δε βρήκε πολλές λύσεις απέναντι σε μία τόσο κλειστή άμυνα και που είναι ένα πρόβλημα το οποίο το είχε και πέρυσι ο Ολυμπιακός κόντρα σε αντιπάλους που έπαιζαν με αυτό τον τρόπο. Υπάρχουν δύο ακόμα δυνατά φιλικά εναντίον της Νάπολι και της Ίντερ και εκεί θα φανεί ο βαθμός ετοιμότητας καθώς πλησιάζουμε προς την έναρξη της σεζόν. Ο Μεντιλίμπαρ ξέρει καλύτερα τι είναι αυτό που χρειάζεται η ομάδα του, για να είναι έτοιμη όταν πρέπει.