Σίριλ Ντέσερς – Στο ραντάρ του Bala24

Ήταν αναμφίβολα ένα έντονο μεταγραφικό καλοκαίρι για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού και τους φίλους του, το οποίο έκλεισε με έναν αισιόδοξο τόνο θα έλεγα, μετά και την τελευταία προσθήκη του Βισέντε Ταμπόρδα. Μετρώντας όμως τα κουκιά του, ένα ερώτημα πλανάται γύρω από το ποδοσφαιρικό του σύμπαν, σχετικά με τη στελέχωση της επιθετικής γραμμής: «μήπως μπορούσαμε και καλύτερα;» Αυτό ίσως να σκέφτεται και ο Σίριλ Ντέσερς, κοιτάζοντας πίσω στον χρόνο και την πορεία του μέχρι σήμερα, καθώς ανέκαθεν τον χαρακτήριζε η ταμπέλα της «decent bargain». Συνεπής, τίμιος, αξίζει τα λεφτά του αλλά μέχρι εκεί. Ευκαιρία λοιπόν να λάβουν και οι δύο πλευρές την απάντηση που ψάχνουν, δεν λέτε;    

Who is he?

Ετών 30, ύψους 1.85 m, right footed, γεννημένος στο Βέλγιο όπου ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα, με ρίζες από τη Νιγηρία λόγω καταγωγής της μητέρας του, γράφοντας και 8 συμμετοχές με την εθνική ομάδα. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το πέρασε σε Βέλγιο και Ολλανδία, μέχρι το καλοκαίρι του 2022 όταν «κατηφόρισε» προς την Ιταλία ενώ μετά από ένα χρόνο «ανηφόρισε» προς το «νησί» και τη Γλασκώβη, όπου αποτέλεσε το σημείο αιχμής της Ρέιντζερς.  

Αν έπρεπε να τον εντάξουμε σε κάποιο αγωνιστικό καλούπι αυτό θα ήταν ένα κράμα μεταξύ Advanced Forward – Poacher, κλίνοντας περισσότερο τα τελευταία χρόνια σε αυτό που λέμε “φορ περιοχής”. Ζει και αναπνέει στο κουτί, οδηγεί την επιθετική γραμμή, αποτελώντας παράλληλα constant threat για την αντίπαλη άμυνα με τις κινήσεις του χωρίς την μπάλα. Τεχνικά επαρκής, παρουσιάζοντας ένα ευρύ φάσμα εκτελέσεων, βασίζεται αρκετά στην εκρηκτικότητά του, χωρίς όμως να είναι τέρας φυσικής κατάστασης. Τα δυνατά αλλά και τα αδύνατα σημεία του φαίνονται περιληπτικά στο πιο κάτω radar chart, με βάση τις επιδόσεις του κατά την προηγούμενη σεζόν.    

Στα παρακάτω heatmaps διακρίνεται η εξέλιξη του παιχνιδιού του με την πάροδο του χρόνου. Από ένα πιο all-around προφίλ στην Ολλανδία με τη Χέρακλες, σε έναν πιο εξειδικευμένο ρόλο στο σήμερα. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί αρνητικό παράγοντα, δείχνει απλά μια διάθεση για αλλαγή/προσαρμογή, είτε από τον ίδιο είτε από το εκάστοτε προπονητικό team. Παράλληλα, αφήνει μια ένδειξη ότι θα μπορούσε να υπηρετήσει και άλλους ρόλους, κάτι που όμως θα αποτελούσε ρίσκο στον Παναθηναϊκό εν έτη 2025 – just saying.

What does he bring?  – Box Threat

Μεγαλύτερό του προσόν είναι φυσικά η απειλή προς την αντίπαλη εστία. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του αποτέλεσε αξιόπιστο και συνεπή σκόρερ στις ομάδες του, με τη διαφορά non-penalty goals από τα expected (npG – npxG) να βρίσκεται σε ισορροπία. Ακόμη και στην πιο αντιπαραγωγική του χρονιά με τη Κρεμονέζε (2022-23) όπου πέτυχε μόλις 6 τέρματα σε 1592 λεπτά η διαφορά ήταν στο -0.56. Φυσικά, τότε έπαιξε ρόλο η μετάβαση από την Eredivisie στη Serie A, σε μια ομάδα που υποβιβάστηκε έχοντας στο ενεργητικό της 36 τέρματα από τα 36.59 xG. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι κατά την περίοδο 2021-22 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Conference League με τη φανέλα της Φέγενορντ υπό τις οδηγίες του Άρνε Σλοτ, φθάνοντας μέχρι τον τελικό, σκοράροντας 10 φορές από τα 6.64 npxG.

Πάμε όμως να δούμε τι έκανε τις τελευταίες δύο σεζόν στη Ρέιντζερς. Στο πρωτάθλημα έγραψε 4401 λεπτά συμμετοχής βρίσκοντας τον δρόμο προς τα δίχτυα 33 φορές (non–penalty) από τα διαθέσιμα 35.62 npxG, ενώ εκτός συνόρων σε 1440 λεπτά πέτυχε 5 από τα 7.78 npxG. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι underperformer, αυτή όμως η διαφορά δεν είναι αρκετά μεγάλη για δύο χρονιές, απεναντίας μπορούμε να την αφήσουμε στην άκρη καθώς για τους επιθετικούς τέτοιου προφίλ μεγαλύτερη σημασία έχει η ικανότητα να βρίσκουν εαυτόν σε επικίνδυνες για την αντίπαλη άμυνα συνθήκες, στοιχείο όπου ο Ντέσερς διαπρέπει.

Τα 0.71 npxG per 90 της περασμένης σεζόν τον κατατάσσουν στους κορυφαίους της λίγκας αλλά και μεταξύ παρόμοιας δυναμικότητας πρωταθλημάτων, αποδεικνύοντας έτσι την ικανότητα συνεχούς απειλής. Βρίσκεται επίσης πολύ ψηλά στους δείκτες: npxG/shot ratio με 0.20 και touches/shot ratio με 8.01 (per 90), αποτυπώνοντας την ποιότητα αλλά και τη συχνότητα εκτέλεσής του. Οι 7.7 επαφές στην αντίπαλη περιοχή ανά 90 επιβεβαιώνουν την έντονη παρουσία του στο κουτί.         

Στο κάτω αριστερά shot map της προηγούμενης σεζόν, μπορούμε να δούμε τις θέσεις από τις οποίες σουτάρει παρατηρώντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία (78) προέρχεται από εκτελέσεις εντός περιοχής. Αν και δεξιοπόδαρος, εκτελεί με την ίδια συχνότητα και με το αριστερό, (δεξί-32, αριστερό-34!), κάτι που τον καθιστά απρόβλεπτο απέναντι στα μαρκαρίσματα και του δίνει την δυνατότητα να εκτελεί από διαφορετικές γωνίες όπως φαίνεται και πιο κάτω. Επίσης, λόγω της ικανότητάς του να κινείται στην πλάτη της αμυντικών μπορεί να βρεθεί σε ευνοϊκές συνθήκες υποδεχόμενος σέντρες (κεφάλι-17). Φυσικά τα περισσότερα τέρματα που σημείωσε προέρχονται από κεντρικές θέσεις απέναντι στο τέρμα, το οποίο είναι και λογικό. Κάτω δεξιά μπορούμε να δούμε την κατάληξη των προσπαθειών του στην εστία, έχοντας πολύ υψηλό ποσοστό ευστοχίας με 51%. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι παρουσιάζει μια ποικιλία στις εκτελέσεις του, δεν έχει δηλαδή κάποιο συγκεκριμένο end–location, γεγονός που επίσης τον καθιστά απρόβλεπτο για τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Τα 0.80 xGOT per 90 είναι ακόμη μια απόδειξη του πόσο ικανότατος finisher είναι, αν και δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε σε μεγάλο βαθμό το συγκεκριμένο metric καθώς χρήζει ακόμα αρκετής βελτίωσης.

Attacking and Defensive Contribution

Όπως είδαμε και πιο πάνω, πλέον δεν του αρμόζει να έχει ενεργό ρόλο στο παιχνίδι. Με μόλις 28 επαφές και 0.04 xA ανά 90 λεπτά φαίνεται πόσο περιορισμένο είναι το impact του στο build-up και στη δημιουργία ευκαιριών για τους συμπαίκτες του. Εφόσον δεν έρχεται συχνά σε επαφή με την μπάλα, επιλέγει να μην πηγαίνει στο 1vs1, (0.47 επιτυχημένες ντρίμπλες per 90 – 36.7%) παρά μόνο μέσα στο κουτί ώστε να δημιουργήσει separation για να σουτάρει. Παράλληλα, οι αμυντικές του δράσεις βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, όπως: 2.98 κερδισμένες μονομαχίες, 0.13 interceptions, 1.96 recoveries και 1.19 εναέριες μονομαχίες (per 90). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να φανεί χρήσιμος όταν η ομάδα του αμύνεται, ειδικά σε καταστάσεις high–press, προβαίνοντας σε 0.5 high recoveries στο αντίπαλο μισό (adjusted per opponent’s possession) ενώ στο επιθετικό τρίτο κερδίζει 0.72 κατοχές ανά 90.  

Progression (with & without the ball)

Έξω από το κουτί δεν είναι και ο ιδανικός να προωθήσει το παιχνίδι, έχοντας σχετικά χαμηλή απειλή από κουβαλήματα μπάλας. Μέσα σε αυτό όμως δείχνει πιο άνετος και περισσότερο αποτελεσματικός τόσο με την μπάλα όσο και χωρίς αυτήν. Εκεί που ξεχωρίζει ωστόσο, είναι η απειλή που προσφέρει στην ομάδα του ως αποδέκτης through balls, αφού ως καθαρόαιμος κυνηγός κινείται συνεχώς στα νώτα της αντίπαλης άμυνας.

Hold–Up Play

Ένα από τα πολυτιμότερα assets που διαθέτει ένας επιθετικός, στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν μπορούμε να το ισχυριστούμε με βεβαιότητα. Αν και μπορεί να υποδεχθεί με πλάτη και να σπάσει την μπάλα με κοντινές πάσες διατηρώντας την κατοχή (linkups), δείχνει να δυσκολεύεται όταν προσπαθεί να γυρίσει κατά μέτωπο υπό πίεση. Επίσης, το ποσοστό κερδισμένων εναέριων μονομαχιών του (34%) δεν είναι αμελητέο, ωστόσο δύσκολα τον καθιστά αξιόπιστη λύση για την υποδοχή μακρινών μπαλιών σε συνθήκες ανάπτυξης απέναντι σε high-press.

How does he fit?

Και τώρα στα δύσκολα. Προφανώς και δεν είναι Φώτης Ιωαννίδης, δεν με είχατε ανάγκη να σας το πω αυτό. Βαδίζοντας πλέον προς τα 31 του, έχει αποκτήσει ξεκάθαρο χαρακτήρα, εντός αλλά και εκτός γηπέδου, άρα οποιαδήποτε απόκλιση δεν μου μοιάζει πιθανή, χωρίς όμως να αποκλείεται. Από την άλλη το πως μπορεί να τον εκμεταλλευτεί στο έπακρον ο Ρούι Βιτόρια ώστε να αναδείξει τις αρετές του και να κρύψει τις αδυναμίες του δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό που κρατάμε ως δεδομένο είναι πως πρόκειται για μία «fox in the box» που χρειάζεται συνεχώς τάισμα. Επομένως μία καλή προοπτική, ειδικά απέναντι σε low-blocks, θα ήταν η λειτουργική συνεργασία στα άκρα φέρνοντάς τον σε θέση βολής μέσω cutbacks ή low crosses. Κάτι που επίσης, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του με late runs στην περιοχή, αφού με τον ίδιο να “στρετσάρει” την γραμμή άμυνας μπορούν να ανοίξουν χώροι μεταξύ των γραμμών ή και πίσω από την άμυνα. Οι αντεπιθέσεις είναι στο αίμα του. Η εκρηκτικότητά του και οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα, μπορούν να κρατήσουν σε διαρκή εγρήγορση τις άμυνες που παίζουν με high-line. Σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να δυσκολέψει τον αντίπαλο ως προς το πόσο ψηλά θα πιέσει, στοιχείο που θα διευκολύνει το build-up και την προώθηση του παιχνιδιού. Αρκεί βέβαια να μην γίνεται εύκολος στόχος στον αέρα, όσο πιο χαμηλά η μπάλα τόσο το καλύτερο, ενώ θα χρειαστεί και υποστήριξη ώστε να μην απομονώνεται.      

Καλώς ή κακώς, η φετινή πορεία/επιτυχία του συλλόγου μοιάζει αλληλένδετη με αυτήν του Σίριλ Ντέσερς. Το πόσο καλά θα προσαρμοστούν οι δύο πλευρές στο χορτάρι, θα καθορίσει και την απάντηση στο αρχικό ερώτημα. Εμείς θα του ευχηθούμε «καλό βόλι» (cringe, το ξέρω) ευελπιστώντας ότι στο τέλος της χρονιάς, τα κουκιά μας θα βγουν σε περίσσευμα.