Το ποδόσφαιρο απέδειξε ξανά πως ξεπερνά τα όρια του αθλητισμού — μπορεί να γίνει γλώσσα ψυχής, μνήμης και συγκίνησης.
Το αργεντίνικο ποδόσφαιρο θρηνεί την απώλεια του Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο, προπονητή-σύμβολο της Μπόκα Τζούνιορς, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών, ύστερα από οκταετή μάχη με τον καρκίνο.
Δύο μόλις ημέρες μετά τον θάνατό του, ο γιος του, Νάτσο Ρούσο, έγραψε μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ιστορία του αθλήματος.
Ο 24χρονος επιθετικός της Τίγκρε αποφάσισε να αγωνιστεί κανονικά στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Νιούελς Όλντ Μπόις για τη 12η αγωνιστική της Κλαουσούρα, παρά το τεράστιο ψυχικό βάρος που κουβαλούσε.
Πριν τη σέντρα, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο. Ο Νάτσο δεν άντεξε και δάκρυσε, με τους συμπαίκτες και τους αντιπάλους να τον παρηγορούν.
Αξίζει να διαβάσεις
Και τότε, στο 22ο λεπτό, ήρθε η στιγμή που ράγισε καρδιές. Ο Νάτσο Ρούσο σκόραρε προ κενής εστίας, άνοιξε το σκορ για την ομάδα του και γονάτισε στον αγωνιστικό χώρο, ξεσπώντας σε λυγμούς.
Οι συμπαίκτες του έτρεξαν κοντά του, τον αγκάλιασαν και σήκωσαν τα χέρια ψηλά, αφιερώνοντας όλοι μαζί το γκολ στη μνήμη του μεγάλου Μιγκέλ Ρούσο.
Η στιγμή του Νάτσο Ρούσο έκανε τον γύρο του κόσμου και συγκίνησε όχι μόνο τους οπαδούς της Μπόκα, αλλά κάθε φίλο του ποδοσφαίρου.
