Ο Πέδρο Τσιριβέγια απάντησε σε πολλές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, μερικές από τις οποίες δεν είχαν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο!
Αναλυτικά όσα ανέφερε στο MatchDay Mag της αναμέτρησης με τον Λεβαδειακό:
Αν υπήρχε χρονομηχανή σε ποια εποχή θα ήθελες να ταξιδέψεις;
«Θα ήθελα να ζήσω στην εποχή του Μαραντόνα στη Νάπολη!».
Αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής, τι θα ήσουν;
«Θα έκανα σίγουρα κάτι σχετικό με τον αθλητισμό. Ίσως με το τένις. Το αγαπάω πολύ!».
Ποιο παιχνίδι θα ήθελες να διαγράψεις και να το ξαναπαίξεις;
«Δεν έπαιξα λόγω τραυματισμού, αλλά θα ήθελα να είμαι παρών στον τελικό με τη Ναντ όταν χάσαμε απ’ την Τουλούζ με 5-1. Το έβλεπα από την εξέδρα και ήταν πολύ δύσκολο».
Ποια στιγμή στην καριέρα σου θα ήθελες να ξαναζήσεις όπως ακριβώς ήταν;
«Το Λίβερπουλ – Έβερτον! Το μεγάλο ντέρμπι που κερδίσαμε 1-0 στο Άνφιλντ για το Κύπελλο Αγγλίας. Υπέροχο ματς!».
Ποιας ομάδας θα ήθελες να ήσουν μέλος;
«Της Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα».
Με ποιον θα ήθελες να είσαι συμπαίκτης;
«Με τον Τόνι Κρόος».
Ποιος είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;
«Δεν θα πω τον Μέσι ή τον Ε,παπέ, που προφανώς θα είναι μια κλασική απάντηση. Θα πω τον Ρενάτο Σάντσες στη Λιλ ή τον Βιτίνια στην Παρί». (σ.σ. Οι απαντήσεις του Πέδρο δόθηκαν πολύ καιρό προτού προκύψει το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για τον Ρενάτο…).
Ποιο διάσημο πρόσωπο θα καλούσες σε δείπνο;
«Χωρίς αμφιβολία, τον Ράφα Ναδάλ!».
Σε ποια ταινία/σειρά θα ήθελες να πρωταγωνιστείς;
«Στο Casa de Papel».
Ένας μεγάλος μελλοντικός ταξιδιωτικός προορισμός;
«Η Ιαπωνία».
Αν έμπαινες στο γήπεδο με δικό σου τραγούδι, τι θα διάλεγες;
«Κάποιο τραγούδι από τους Estopa, ένα ισπανικό συγκρότημα».
Αν ήσουν σεφ τι θα μαγείρευες στους συμπαίκτες σου;
«Μάλλον ένα τοστ με ζαμπόν και τυρί! Δεν ξέρω τίποτα άλλο!».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα αλλά και το μεγαλύτερο ελάττωμά σου;
«Το προτέρημά μου είναι ότι τα πάω καλά με όλους. Το ελάττωμά μου είναι ότι είμαι υπερβολικά τελειομανής. Και μερικές φορές αυτό είναι κακό».
Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει για το ποδόσφαιρο;
«Δεν το θεωρώ θυσία γιατί θα το ξανάκανα 100 φορές! Επέστρεψα από τραυματισμό έναν μήνα νωρίτερα για να βοηθήσω τη Ναντ να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία».