Με αφορμή τον πρόσφατο τελικό του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων στις ΗΠΑ και την κατάκτηση του από την Τσέλσι με 3-0 απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, κάνουμε ένα αφιέρωμα στον πρωταγωνιστή του τελικού αλλά και της γενικότερης πορείας των Λονδρέζων, Κοουλ Πάλμερ.
Ο Κόουλ Πάλμερ, γεννημένος στις 6 Μαΐου του 2003, είναι Άγγλος ποδοσφαιριστής της Τσέλσι που ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες την Μάντσεστερ Σίτι. Από τα πρώτα άγουρα του βήματα, ξεχώριζε για το ταλέντο του, είτε στις ακαδημίες των Πολιτών, είτε και στα αναπτυξιακά τμήματα των ”Τριών Λιονταριών”. Η προοπτική του αδιαπραγμάτευτη. Είναι όμως αυτό αρκετό να πείσει έναν τόσο απαιτητικό προπονητή, όπως τον Πεπ Γκουαρντιόλα; Δύσκολο το ερώτημα για τότε, ο Κόουλ όμως δεν τα παράτησε ποτε.
Μέσα από σκληρή δουλειά, προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε ολιγόλεπτη ευκαιρία του έδινε ο Ισπανός προπονητής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δουλειάς του, η συμμετοχή του σε δύο διαφορετικούς αγώνες την ίδια ημέρα! Συγκεκριμένα, την σεζόν 2021-2022, σε ηλικία 19 ετών ο Γκουαρντιόλα τον χρησιμοποίησε σε ένα παιχνίδι της πρώτης ομάδας, απέναντι στην Μπέρνλι, που ξεκινούσε στις 15:00. Στις 19:30 της ίδια ημέρας όμως, αποφάσισε να πάρει μέρος με την Κ-23 των Πολιτών και μάλιστα να κάνει χατ-τρικ.
Δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει. Ήταν τελικά αυτό αρκετό, να πείσει έναν τόσο απαιτητικό και ίσως ιδιόρρυθμο προπονητή όπως ο Πέπ; Σε πρώτη ανάλυση η απάντηση είναι όχι. Ο Πάλμερ όμως απέδειξε ότι απλά ίσως να βρισκόταν σε λάθος πόλη της χώρας. Ίσως αντι για το Μάντσεστερ να έπρεπε να.. κατηφορίσει για την πρωτεύουσα.
Την σεζόν 2023/2024 λοιπόν μεταγράφηκε στην Τσέλσι. Είχε πάρει μόλις το Champions League της προηγούμενης σεζόν με την Μάντσεστέρ Σίτι, αλλά και το Σούπερ Κάπ Ευρώπης απέναντι στην Σεβίλλη, στο Γ.Καραισκάκης. Παιχνίδι μάλιστα, που είχε σκοράρει ξεκινώντας την παράδοση των γκόλ ή ασίστ σε τελικούς από τότε. Η ομάδα της Τσέλσι, ομολογουμένος ήταν τότε μια ομάδα σε μεταβατικό στάδιο. Από την μια η φυγή του Αμπράμοβιτς, ενός ιδιοκτήτη που μεγέθυνε τον σύλλογο του Λονδίνου, από την άλλη τα πολλά εκατομμύρια σε διάφορους ποδοσφαιριστές που δεν είχαν πιάσει τόπο εως τότε, πρόσθεταν στην απόφαση του ένα επιπλέον ρίσκο. Αυτά όμως δεν φόβισαν τον νεαρό Άγγλο. Τουναντίον.
Στην πρώτη του χρονιά ήταν μαγικός. Γκόλ και ασίστ με κάθε τρόπο. Σε ροή αγώνα, μέσα από στατικές φάσεις. Ακόμα και εκτελέσεις φάουλ! Ο Πάλμερ φαινόταν οτι έχει δουλέψει αρκετά και ήταν έτοιμος να ηγηθεί όχι μόνο της Τσέλσι αλλά και της εθνικής Αγγλίας. Μια ομάδας που ξεπερνάει το δισεκατομμύριο, παρόλα αυτά, αυτό που φαίνεται να της λείπει στις τελευταίες διοργανώσεις είναι η προσωπικότητα στα τελευταία, κρίσιμα παιχνίδια. Χρειάζεται δηλαδή έναν Κόουλ Πάλμερ.
Ο νεαρός Άγλλος, με τον πολύ viral πανυγηρισμό που.. κρυώνει, αποδεικνύει συνεχώς, πως η αυτοπεποίθηση που διαθέτει μοιάζει πολλές φορές να τον οδηγεί στο να ηγείται στα μεγάλα παιχνίδια. Η αρχή είχε γίνει στο Φάληρο, με τον τελικο του Σούπερ Καπ Ευρώπης το 2023, όπως προείπαμε. Η συνέχεια όμως ήταν ακόμη πιο λαμπρή. Εκτός από τα αμέτρητα παιχνίδια που έχει κρίνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ήταν εκ των πρωταγωνιστών στο τελικό του Europa Conference League πριν ενάμησι περίπου μήνα. Με δικές του ενέργειες, η Τσέλσι γύρισε το παιχνίδι απέναντι στην μαχητική Μπέτις και κατάφερε να κατακτήσει την τελευταία διοργάνωση της UEFA που δεν είχε κατακτήσει ακόμη! Ο Πάλμερ όμως έδειχνε να έχει και άλλο.
Μόλις ένα μήνα και κάτι μέρες μετά, ήρθε το αποκορύφωμα. Η ομάδα του Λονδίνου, πήρε μέρος μαζί με άλλες 31 ομάδες από όλον τον κόσμο, στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, ως κάτοχος του Champions League, για την αρχή της τετραετίας που ήταν απαιτούμενο, το 2021. Προφανώς δεν έμπαινε ως το φαβορί αφού στην διοργάνωση υπήρχε η δις πρωταθλήτρια Ευρώπης τα τελευταία χρόνια Ρεάλ Μαδρίτης, η κάτοχος του τροπαίου το 2023 Μάντσεστερ Σίτι (με τον Πάλμερ στο ρόστερ της), και η φετινή κάτοχος του τροπαίου με τα μεγάλα αυτιά, Παρί Σεν Ζερμέν. Εκτός από τα μεγάλα φαβορί, η διοργάνωση είχε πολλά άλλα ονόματα απο την Ευρώπη και όχι μόνο.
Η Τσέλσι ξεκίνησε νοθρά την διοργάνωση, αλλά το φορμάρισμα της, και στην συνέχεια, η ομολογουμένως τυχερή της κλήρωση στην θεωρητικά εύκολη πλευρά του μπράγκετ, την οδήγησαν στο να καταφέρει να φτάσει μέχρι τον τελικό. Απέναντι της, η ομάδα που έκανε.. πράγματα και θαύματα μέσα στην σεζόν, κατακτώντας κυριολεκτικά τα πάντα. Η Παρί Σεν Ζερμέν. Οι Γάλλοι, οι οποίοι στον δρόμο τους για τον τελικό, έριξαν από τέσσερα στις δύο ομάδες της Μαδρίτης(!) και απέκλεισαν και την Μπάγερν, θέλαν να επαναλάβουν αυτό που είχε κάνει η Μπαρτσελόνα το 2011, κατακτώντας τα πάντα. Όλοι λοιπόν στον τελικό, είχαν τους Λονδρέζους ξεγραμμένους. Είχαν ξεχάσει όμως τον συνήθη ύποπτο.
Με μια εκπληκτική εμφάνιση στον τελικό, ιδίως στο πρώτο ημίχρονο, η Τσέλσι προηγήθηκε με 3-0. Τα δυο πρώτα τέρματα τα είχε πετύχει ο Κόουλ Πάλμερ νωρίς, ενώ το τελευταίο ήρθε λίγο πριν το ημίχρονο με τον επίσης φανταστικό Ζοάο Πέδρο μετά από ασίστ του.. Πάλμερ. Το αποτέλεσμα έμεινε ίδιο μέχρι τέλος, ο Πάλμερ και η Τσέλσι εξέθεσαν εντελώς τα δυνατά αμυντικά σημεία, ολόκληρης της χρονιάς, των Παριζιάνων και η Τσέλσι κατέκτησε ακόμη έναν τίτλο. MVP, προφανώς ο Άγγλος άσος με δύο γκολ και μια ασίστ! Η πρώτη χρονιά του Μαρέσκα στην ομάδα, έκλεισε άκρως πετυχημένα, με δυο διεθνείς τίτλους και έξοδο στο Champions League της επόμενης σεζόν. Πολλές, αν όχι οι περισσότερες, ευχαριστίες του για αυτό, πρέπει να πάνε στον άνθρωπο των δυσκολιών, που έχει στην ομάδα του.
Μπορεί λοιπόν να μην βρισκόταν στα πλάνα του Πέπ. Εκ πρώτης όψης, όπως είπαμε και πάνω, δεν τον έπεισε παρά την σκληρή του δουλειά. Με μια ματιά όμως στο τώρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμα και τα μεγαλύτερα σύγχρονα μυαλά του ποδοσφαίρου κάνουν λάθος. Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν για τον νεαρο. Μπορεί να μην αγωνίζεται στην Σίτι πλέον ή την Ρεαλ , την Μπαρτσελόνα και την Παρί. Φαίνεται όμως πως το Λονδίνο και η Τσέλσι, είναι η δική του Ιθάκη. Το μέρος που μπορεί να ηγείται και να διαψεύδει όσους δεν τον πίστευαν, στρέφοντας αυτός τα φώτα στην ομάδα του και όχι το αντίθετο. Κυρίως όμως μπορεί να συνεχίσει να μας ψυχαγωγεί με την ποδοσφαιρική ”αλητεία” του, η οποία θυμίζει μια άλλη εποχη.
